Προεκλογική... ρουκέτα εκτοξεύει στον Αντώνη Σαμαρά και την Νέα Δημοκρατία
Ο πάλαι ποτέ στενός συνεργάτης και επικοινωνιολόγος του Κώστα Καραμανλή, Γιάννης Λούλης.
Χαρακτηρίζει «απαξιωμένο κόμμα» τη Νέα Δημοκρατία, αποκαλεί τον Αντώνη Σαμαρά «τον πιο αντιδημοφιλή ηγέτη της Μεταπολίτευσης» και εκτιμά ότι όσοι ψηφίσουν «την πολιτικά ημιθανή Ν.Δ.» θα το κάνουν «κρατώντας τη μύτη τους»!
Ο Γιάννης Λούλης καταθέτει
αυτές τις απόψεις σε άρθρο του στην εφημερίδα «Ημερησία» σε έναν δεκάλογο, όπως τον αποκαλεί, για τις επερχόμενες εκλογές στον οποίο συνοψίζει ενδιαφέροντα συμπεράσματα.
Κατά τη γνώμη του τα δυο «κατεστημένα» κόμματα Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ παραμένουν απαξιωμένα στη συνείδηση των πολιτών.
«Αυτοί που θα επιλέξουν τη Ν.Δ., η οποία αναμένεται να αυξήσει αρκετά τα ποσοστά της, θα το κάνουν κρατώντας τη μύτη τους». Με δυο λόγια, ακόμα και αν έρθει πρώτο κόμμα η Ν.Δ., μετεκλογικά θα διαθέτει ένα ιδιαίτερα εύθραυστο ποσοστό και τον πιο αντιδημοφιλή ηγέτη ενός νικηφόρου κόμματος κατά τη διάρκεια της μεταπολίτευσης» γράφει χαρακτηριστικά και σχολιάζει την προεκλογική εκστρατεία της Ν.Δ.:
«Είναι φανερό πως βιώνουμε μια προεκλογική εκστρατεία όπου όλες οι πλευρές επενδύουν σε φορτισμένα αρνητικά συναισθήματα και έωλες υποσχέσεις. Ειδικά η Ν.Δ. έχει σπρώξει στα άκρα την κινδυνολογία της, με αποκορύφωμα τη θλιβερή διαφήμιση με τα παιδιά, που επενδύει στον πρωτόγονο φόβο των λίγων, ενώ θα έπρεπε να καλλιεργείται χαμηλότονα η εύλογη ανησυχία των πολλών».
Για τον Αλέξη Τσίπρα ο κ. Λούλης εκφράζεται θετικά:
«Ο άλλος πόλος (ο ΣΥΡΙΖΑ) προκαλεί ανασφάλεια, έστω κι αν ως εικόνα, είναι ο μόνος που διαθέτει, λόγω της ηγεσίας του, αίσθηση φρεσκάδας σε ένα κατάκοπο παραδοσιακό κομματικό σύστημα. Μετεκλογικά ο Τσίπρας είχε ισχυρό αέρα στα πανιά του. Εάν πρόβαλλε ένα μετριοπαθές κεντροαριστερό προφίλ και εάν δεν δημιουργούσε αμφιβολίες για το πώς θα διαχειριστεί τις διαπραγματεύσεις με την Ε.Ε., θα επικρατούσε άνετα στις εκλογές. Τούτο δε συνέβη. Διότι προφανώς δεν επιθυμεί στην συγκεκριμένη συγκυρία να αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες και να υποστεί το αναπόφευκτο και βαρύ κόστος».
Ο επικοινωνιολόγος αποκαλεί τις εκλογές της 17ης Ιουνίου εκλογές «φόβου»:
«Οι προηγούμενες εκλογές ήσαν πρωτίστως "εκλογές οργής" κατά των δυο "κατεστημένων" κομμάτων. Αυτές είναι "εκλογές φόβου".
Κρίσιμοι ψηφοφόροι κατευθύνονται κυρίως από τον φόβο μήπως βρεθούμε εκτός Ευρώ. Οι ψηφοφόροι είναι όντως φοβισμένοι. Αν και οι περισσότεροι δηλώνουν ότι η χώρα θα παραμείνει στο Ευρώ (εκφράζοντας στην ουσία μια ευχή), ταυτόχρονα η πλειοψηφία τους εκτιμά πως η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει (εκφράζοντας έτσι την πραγματική ανησυχία του). Αυτός ο φόβος έχει αναστήσει μια πολιτικά ημιθανή Ν.Δ.».
Τέλος, προβλέπει ότι η όποια κυβέρνηση προκύψει από τις εκλογές δεν θα σταθεί για καιρό:
«Οι όποιες επιλογές του εκλογικού σώματος, δεν θα διαμορφώσουν ένα σταθερό πολιτικό τοπίο. Το όποιο σκηνικό που θα προκύψει, θα είναι βραχύβιο.
Ο Γιάννης Λούλης καταθέτει
αυτές τις απόψεις σε άρθρο του στην εφημερίδα «Ημερησία» σε έναν δεκάλογο, όπως τον αποκαλεί, για τις επερχόμενες εκλογές στον οποίο συνοψίζει ενδιαφέροντα συμπεράσματα.
Κατά τη γνώμη του τα δυο «κατεστημένα» κόμματα Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ παραμένουν απαξιωμένα στη συνείδηση των πολιτών.
«Αυτοί που θα επιλέξουν τη Ν.Δ., η οποία αναμένεται να αυξήσει αρκετά τα ποσοστά της, θα το κάνουν κρατώντας τη μύτη τους». Με δυο λόγια, ακόμα και αν έρθει πρώτο κόμμα η Ν.Δ., μετεκλογικά θα διαθέτει ένα ιδιαίτερα εύθραυστο ποσοστό και τον πιο αντιδημοφιλή ηγέτη ενός νικηφόρου κόμματος κατά τη διάρκεια της μεταπολίτευσης» γράφει χαρακτηριστικά και σχολιάζει την προεκλογική εκστρατεία της Ν.Δ.:
«Είναι φανερό πως βιώνουμε μια προεκλογική εκστρατεία όπου όλες οι πλευρές επενδύουν σε φορτισμένα αρνητικά συναισθήματα και έωλες υποσχέσεις. Ειδικά η Ν.Δ. έχει σπρώξει στα άκρα την κινδυνολογία της, με αποκορύφωμα τη θλιβερή διαφήμιση με τα παιδιά, που επενδύει στον πρωτόγονο φόβο των λίγων, ενώ θα έπρεπε να καλλιεργείται χαμηλότονα η εύλογη ανησυχία των πολλών».
Για τον Αλέξη Τσίπρα ο κ. Λούλης εκφράζεται θετικά:
«Ο άλλος πόλος (ο ΣΥΡΙΖΑ) προκαλεί ανασφάλεια, έστω κι αν ως εικόνα, είναι ο μόνος που διαθέτει, λόγω της ηγεσίας του, αίσθηση φρεσκάδας σε ένα κατάκοπο παραδοσιακό κομματικό σύστημα. Μετεκλογικά ο Τσίπρας είχε ισχυρό αέρα στα πανιά του. Εάν πρόβαλλε ένα μετριοπαθές κεντροαριστερό προφίλ και εάν δεν δημιουργούσε αμφιβολίες για το πώς θα διαχειριστεί τις διαπραγματεύσεις με την Ε.Ε., θα επικρατούσε άνετα στις εκλογές. Τούτο δε συνέβη. Διότι προφανώς δεν επιθυμεί στην συγκεκριμένη συγκυρία να αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες και να υποστεί το αναπόφευκτο και βαρύ κόστος».
Ο επικοινωνιολόγος αποκαλεί τις εκλογές της 17ης Ιουνίου εκλογές «φόβου»:
«Οι προηγούμενες εκλογές ήσαν πρωτίστως "εκλογές οργής" κατά των δυο "κατεστημένων" κομμάτων. Αυτές είναι "εκλογές φόβου".
Κρίσιμοι ψηφοφόροι κατευθύνονται κυρίως από τον φόβο μήπως βρεθούμε εκτός Ευρώ. Οι ψηφοφόροι είναι όντως φοβισμένοι. Αν και οι περισσότεροι δηλώνουν ότι η χώρα θα παραμείνει στο Ευρώ (εκφράζοντας στην ουσία μια ευχή), ταυτόχρονα η πλειοψηφία τους εκτιμά πως η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει (εκφράζοντας έτσι την πραγματική ανησυχία του). Αυτός ο φόβος έχει αναστήσει μια πολιτικά ημιθανή Ν.Δ.».
Τέλος, προβλέπει ότι η όποια κυβέρνηση προκύψει από τις εκλογές δεν θα σταθεί για καιρό:
«Οι όποιες επιλογές του εκλογικού σώματος, δεν θα διαμορφώσουν ένα σταθερό πολιτικό τοπίο. Το όποιο σκηνικό που θα προκύψει, θα είναι βραχύβιο.
Κόμματα όπως η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ αν δεν αλλάξουν συθέμελα (κάτι αμφίβολο) θα κλείσουν γρήγορα τον κύκλο τους.
Ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ, αν αποβάλλει τις ακραίες πλευρές του (κάτι όχι εύκολο), μπορεί όντως να γίνει καταλύτης γενικότερων αλλαγών. Πριν δηλαδή βουλιάξει όλο το κομματικό σύστημα. Και μαζί του, πιθανώς και η ίδια η χώρα»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου