Παρασκευή 13 Απριλίου 2012

ΠΕΙΡΑΜΑ ΕΛΛΑΔΑ - ΕΠΟΜΕΝΟ ΒΗΜΑ ΕΚΛΟΓΕΣ.

Το πρώτο μέρος του πειράματος έχει ολοκληρωθεί. 
Οι πολίτες μέσα στο λαβύρινθο του μνημονίου ψάχνουν απεγνωσμένα έξοδο. Μπερδεμένοι, οργισμένοι, φοβισμένοι σε μια κατάσταση πανικού ψάχνουν έξοδο. Ένα τυράκι στην τελική ευθεία αφήνει μια μυρουδιά ελευθερίας να πλανιέται στον αέρα. Έτσι για να μπουν όλα στη σειρά με μια κοινή επιθυμία. Την επόμενη μέρα.
Βέβαια σ΄αυτή τη πολυπόθητη επόμενη μέρα φτάνουν εξαντλημένοι πνευματικά, ηθικά, σωματικά. Οι περισσότεροι απελπισμένοι, άλλοι εντελώς τρομοκρατημένοι, άλλοι γεμάτοι ενοχές, άλλοι παραμυθιασμένοι από ακατάσχετα μπερδεμένα συνθήματα, φωνές που βγαίνουν από τα μεγάφωνα δημιουργώντας συναισθήματα βίας ή τρόμου.

Στις εκλογές αυτές τα πειραματόζωα του μνημονιακού λαβυρίνθου οδηγούνται με το μυαλό γεμάτο εκβιαστικά διλήμματα
Διλήμματα που δεν αστειεύονται καθόλου. 
Τα ΜΜΕ υπονοούν συνεχώς
πως σε περίπτωση που η ψήφος πάει εκεί κι όχι εδώ η χώρα θα βρεθεί στο χάος. Και για να γίνει βίωμα αυτή η εικόνα χάους έχουν τα τελευταία χρόνια γίνει διάφορες δοκιμές. Ολονύχτιες αγωνίες όπου αν δεν ψηφιζόταν το τάδε την επόμενη θα σωριαζόμαστε στο δρόμο από τη πείνα. Απειλητικές ενδείξεις βίας και τρόμου που θα ξεχυθούν στους δρόμους. Λέξεις όπως εμφύλιος, τανκς, αίμα στους δρόμους, προβάλλονται συνέχεια στις οθόνες των τηλε-πολιτών.

Μαζί το συναίσθημα του αναπόφευκτου. Της ιδέας των δυο μονόδρομων. Η πας από δω και σώνεσαι ή πας από εκεί κι ο Θεός βοηθός για ο τι θα ακολουθήσει. Στον ένα μονόδρομο εκείνοι που ήδη κυβερνούν οι οποίοι δεν έχουν ανάγκη να παρουσιάσουν τίποτα νέο προεκλογικά. Δεν έχουν ανάγκη καν να υποσχεθούν ψέμματα και να εξαπατήσουν. Την πολιτική εξαπάτησης την έχουν ονομάσει μοναδική αλήθεια και ζητούν επιβεβαίωση. Κατοχύρωση της εξαπάτησης με την υπογραφή της πλειοψηφίας. Ποντάρουν στο ότι τελικά ο λαός θα φωνάξει "τον Βαραββά! τον Βαραββά!"

Στην απέναντι όχθη είναι όλη οι άλλοι στοιβαγμένοι μαζί ,φασίστες, δεξιοί, αριστεροί, κομμουνιστές, κεντρώοι, νέα αποκόμματα κομμάτων, κινήματα, οργανώσεις,(είναι πρωταρχικής σημασίας να προωθηθεί η ιδέα πως ΟΛΟΙ είναι επικίνδυνη επιλογή και την ίδια στιγμή ανούσια επιλογή) οι οποίοι φωνάζουν όχι στο μνημόνιο, όχι στο ξεπούλημα, όχι στη φτώχεια, όχι στους προδότες κι άλλα πολλά συνθήματα των δρόμων, αλλά δεν είναι κατανοητό ποιος τελικά από όλο αυτό τον αντιμνημονιακό χώρο μπορεί αυτά τα συνθήματα να τα μετατρέψει σε χειροπιαστό σχεδιασμό της επόμενης μέρας. Οπότε οι μνημονιακοί τεντώνουν το ανάστημα και με μαγκιόρικο ύφος ρωτάνε συνέχεια "για πες, για πες ρε, τι θα κάνεις δηλαδή? τι θα κάνεις την επόμενη μέρα?"

Οι μπερδεμένοι πολίτες οδηγούνται σ΄αυτές τις εκλογές να ψηφίσουν αν θα συνεχίσουν να είναι υπήκοοι του ευρωπαϊκού ολιγαρχικού πειράματος που έχει ήδη μπει μπρος ή αν θα προωθήσουν στην εξουσία δυνάμεις που υπόσχονται ότι θα κάνουν ένα αόριστο επικίνδυνο κάτι. Μια ψήφος υποταγής ή μια ψήφος σε πρώτη φάση εκδίκησης και τιμωρίας και μετά βλέπουμε...

Και μέσα σ΄αυτό το γελοίο πανηγύρι ένα μεγάλο κομμάτι μυρίζει τυράκι. Κάποιοι πλησιάζουν ξανά και του κλείνουν το μάτι. Μην ανησυχείς εσύ με τον άλφα ή βήτα τρόπο θα τη βγάλεις καθαρή. Θα σε στριμώξουμε κάπου ασφαλή. Κάποια καλοπιάσματα με μέτρο πλέον για να δείχνουν και μια αληθοφάνεια. Όλα είναι ζόρικα δεν μπορώ να σου πω ψέμματα αλλά κάτι θα κάνουμε για τη περίπτωσή σου....

Για να ελπίζει κανείς κάτι σπουδαίο μετά από εκλογές πρέπει να συνυπάρχουν δυο βασικοί παράγοντες. Λαϊκή πλειοψηφία συνειδητοποιημένη τι θέλει, με στόχους συγκεκριμένους, οράματα, δύναμη και αποφασιστικότητα για να το παλέψει, έτοιμη ακόμα και για θυσίες που θα είναι αναγκαίες για το κοινό καλό και τη πρόοδο, και πολιτικές δυνάμεις με συγκεκριμένο εφικτό πρόγραμμα με στόχους και τακτικές ικανές να βγάλουν τη χώρα από τη κρίση, και αποφασιστικότητα να το εφαρμόσουν και να παλέψουν με όλα τα θηρία που απειλούν και τρομοκρατούν ολόκληρο το λαό. Μια πολιτική δύναμη με μεγάλο λαϊκό έρεισμα που θα σταματήσει ότι έχει γίνει και θα απαιτήσει νέες διαπραγματεύσεις, νέους όρους, νέους κανόνες για τη διάσωση της χώρας ακόμα κι αν αυτοί έρθουν σε πλήρη σύγκρουση με τα συμφέροντα των διεθνών συμμοριών.

Οπότε αναπόφευκτα η επιλογές αυτές τις εκλογές είναι δυο. Σου αρέσουν όλα αυτά που έχουν γίνει, ή πιστεύεις πως η μόνη λύση είναι η ευρωπαϊκή προοπτική αυτής της Ευρώπης που μας παρουσιάζουν και άνθρωποι εμπιστοσύνης όπου θα εναποθέσεις τη τύχη σου είναι αυτοί που βλέπεις να είναι ήδη στην εξουσία? Ψήφισε τα κόμματα του μνημονίου και καθάρισες. Πήγαινε σπίτι σου άνοιξε τη τηλεόραση και θα σε ενημερώνουν για τις επόμενες κινήσεις. Δεν θέλεις αυτούς που κυβερνούν και δεν θέλεις να συνεχίσεις να είσαι το πειραματόζωο της Ευρώπης της νέας τάξης? Επέλεξε κάποιον που πιστεύεις πως έχει κάτι πιο συγκεκριμένο και δυναμικό να πει από τους υπόλοιπους, κάποιον που μυρίζεσαι πως έχει τα κότσια και την ικανότητα να αναποδογυρίσει τα πάντα προς τη σωστή κατεύθυνση. Χμ... δεν βλέπεις κάποιον τόσο προχωρημένο? Ε, τότε την έβαψες.

Αν άφηναν στο λαό έδιναν στ΄αληθεια τη δυνατότητα να αποφασίσει ελεύθερα για το μέλλον του όποια και αν ήταν η απόφασή του δεν θα λέγανε "τον Ιησού ή το Βαραββά" θα έβαζαν κι άλλες προτάσεις στο τραπέζι που θα έδιναν τη δυνατότητα πολλαπλών επιλογών και προοπτικών. Αν ήθελαν τη πρόοδο του κράτους και του λαού δεν θα χρειαζόντουσαν καν εκλογές. Δυο ολόκληρα χρόνια θα το είχαν παλέψει με άλλους όρους , με άλλη δύναμη και περηφάνια, θα είχαν ήδη ξεσκεπάσει και τιμωρήσει τους ενόχους, θα είχαν βάλει να πληρώσουν τους έχοντες και κατέχοντες κλέφτες τόσων χρόνων, θα είχαν δώσει αληθινές μάχες με τους εκβιαστές , τους τζογαδόρους, τις συμμορίες που απειλούν συνεχώς, δεν θα είχαν ρίξει όλο το βάρος των μέτρων τους πάνω στα αδύναμα κοινωνικά στρώματα, δεν θα ποδοπατούσαν έτσι ότι τους παίρνει να ποδοπατήσουν και μόκο στους κυρίαρχους του παιχνιδιού, δεν θα κατέθεταν συνέχεια νομοσχέδια που οδηγούν στην εξαθλίωση και εξόντωση χιλιάδες ανυπεράσπιστους πολίτες χωρίς να αγγίζουν ούτε τρίχα από το κεφάλι όσων τζογάρουν πάνω στη τύχη μιας ολόκληρης χώρας, δεν θα έβαζαν υποθήκη το μέλλον όλων των επόμενων γενεών υποκλινόμενοι στις απαιτήσεις δεν των δυνάμεων κατοχής και των τραπεζών, θα είχαν κάνει εκλογές πριν να βάλουν τη πρώτη υπογραφή και θα καλούσαν το λαό να πάει εκείνος την απόφαση για τη τύχη του ξεκάθαρα, χωρίς ψευτο διλήμματα και ψευτο υποσχέσεις.

σταυρωθεί ο ανεπιθύμητος αμνός και να γλυτώσει το κατεστημένο σαν μοναδική εγγύηση ασφάλειας και διάσωσης από το χάος. Οπότε το αποτέλεσμα κανείς δεν μπορεί να το προβλέψει. Το αποτέλεσμα αυτής της εκλογικής αναμέτρησης θα δείξει κατά πόσον ο λαός ήταν αγανακτισμένος της πλάκας ή στα σοβαρά αποφασισμένος.

Εν αναμονή λοιπόν. Μη το κουράζουμε άλλο. Δεν υπάρχουν παραμυθάκια πια. Τη γριά στο κρεββάτι τη ξεσκεπάσαμε. Δεν είναι η γιαγιούλα είναι ο λύκος γι΄αυτό έχει μεγάλα δόντια, μεγάλα αυτιά και μεγάλο στόμα. Για να μας φάει καλύτερα. Ο βάτραχος δεν θα γίνει πρίγκηπας με ένα φίλημα. Τα υπόλοιπα είναι άχρηστες επαναλήψεις. Το πρόβλημα είναι πως τα παραμύθια τελειώνουν πάντα με το έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. Δεν υπάρχει ούτε ένα που να μας δίνει το εναλλακτικό τέλος. Αν αυτοί δεν ζήσουν τελικά καλά, με ποιο τρόπο εμείς θα ζήσουμε καλύτερα?


vasiliskos

Δεν υπάρχουν σχόλια: